غزل خوانی
ﭘﺮﺩﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺯ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩﯼ ﻧﻮﺭﺍﻧﻲ ﺗﻮ
ﻏﺮﻕِ ﺣﻴﺮﺍﻧﻲﺍﻡ ﺍﺯ ﺣُﺴﻦ ﭼﺮﺍﻏﺎﻧﻲ ﺗﻮ
ﺍﺧﺘﺮ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻳﻴﻨﻪﯼ ﭼﺸﻤﺖ ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ
ﭼﺮﺥ، ﻭﺍﺭﻭﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﻪﮔﺮﺩﺍﻧﻲ ﺗﻮ
ﺍﺯ ﺳﺮِ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ، گلخوﺷﻪﯼ ﺩﻝ، ﻣﻲﺑﺎﺭﺩ
ﺧﺎﻙ، ﮔﻠﮕﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﻪﺟُﻨﺒﺎﻧﻲ ﺗﻮ
ﯾﺎﺩﮔﺎﺭِ ﺷﺮﻑِ ﻋﺸﻖِ ﻏﺮﻭﺭﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ
ﺭﻭﻱ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﻣﻦ ﻣُﻬﺮ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲِ ﺗﻮ
ﻣﻦ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ، ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﺭﻡ
ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﺑﺎ ﺩﻝِ ﺩﻣﺴﺮﺩ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻲ ﺗﻮ؟
ﺑﻪ ﺷﻤﻴﻢ ﮔﻞِ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮ ﻣﺤﺘﺎﺝﺗﺮﻡ
ﺗﺎ گلآذین ﺷﻮﻡ ﺍﺯ ﺷﻮﺭِ ﮔﻞﺍﻓﺸﺎﻧﻲ ﺗﻮ
ﻏﺰﻝِ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ « ﺷﺒﺪﯾﺰ» ﺑﺨﻮﺍﻥ
ﺳﻨﮓ، ﮔﻞ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺍﺯ ﺷﻮﺭِ ﻏﺰﻝﺧﻮﺍﻧﻲ ﺗﻮ
حسن اسدی شبدیز
اشعار حسن اسدی ، شبدیز اسدی ,ﺭﺧﺴﺎﺭﻩﯼ ﻧﻮﺭﺍﻧﻲ منبع
درباره این سایت